शिशिर ऋतूचे शेवटचे सोनेरी दिवस ...

रविवार सकाळ फुल मनाची तयारी करून मी कॉलेज ला निघालो होतो पण आकाश बघून कॅमेरा साठी हात शिवशिवायला लागले .मग मी आणि माझा कॅमेरा ...बाकीचे सगळ जग विसरून गेलो पुढचे काही तास..

डेरीबेरी हॉल च्या जवळची काहीच झाडं अजून आपले सोंदर्य टिकवून आहेत...त्याच्या खाली एक असाच कोणीतरी येऊन बसला आणि मला तो subject मिळाला...


या झाडाचा मी जबरदस्त fan आहे....या झाडं सोबत ही बिल्डिंग आणि वरती निळेशार आकाश...



त्या दिवशी सूर्य लपाछपी खेळत होता आणि मी थांबून थांबून फोटो काढत होतो...



आत्ताचे हे दिवस शिशिर ऋतू संपत आल्याचे दिवस ....ही अशी अनेक विखुरलेली एकटी पाने मन उदास करून जात होती ...



काही दिवसात ही झाडं निष्पर्ण होऊन जातील आणि मग एक प्रकरचे भकास वातावरण निर्माण होईल ...पण हे काही महिन्यांसाठीच असे मनाला बजावत होतो....



ही cycle उचलावी आणि पळून जावेसे मला वाटत होते...romantic जागा म्हणजे काय ? हे हा फोटो बघून समजेल..


या पायऱ्या तश्या फार सध्या होत्या ......त्या मला आधी दिसल्याच नव्हत्या पण जेव्हां दिसल्या तेव्हां माझ्या डोक्यात फ्रेम तयार झाली...त्या light च्या खांबामुळे फोटो ला एक वेगळाच लूक आला..



हे सुंदर झाड एका माणसाला dedicate केले आहे....काय सही concept आहे....तो माणूस सापडला मला तर मी हा फोटो त्याला नक्की mail करीन...


हा या शिशिर ऋतू चा शेवटचा फोटो....या झाडाचे माझ्या कडे १०० एक फोटो असतील... मागच्या वर्षी मी या झाडासाठी वेडा होतो.. या झाडामुळेच या सध्या इमारतीला एक वेगळेच कोंदण प्राप्त झाल आहे....